Bir Fincan Türk Kahvesi

Bugün yemek resmi eklemedim, akşam yaptım tabi ancak canım hiç resim çekmek istemiyordu. Ben de geçen gün çektiğim bu resmi paylaşmak istedim.

Hocalarımdan birisi geçen hafta Urfa'ya gitmişti ders vermek üzere, gelirken hepimiz böyle kahve fincanları getirmiş. Dedim en çok ben sevindim çünkü sürekli gözüm mutfak eşyalarında. Çok hoşuma gitti hemen bir kahve pişirdim ve içtim. E tabi yanına da lokum.

Kahveyi iyi pişiririm oldukça köpüklü olur ama resimdeki kötü oldu, çünkü evdeki kahve taze değildi. Evlenmeden önce her akşam yemekten sonra kahve içerdik hep beraber, şimdi eşim pek sevmediği için canım istemiyor ve dolayısıyla kahveler de bayatlıyor.
Üç kız kardeş olduğumuzu ve büyük ablamın da iki kızı olduğunu biliyorsunuz. Her akşam yemekten sonra babam kendi uydurduğu "ah bir kızım olsaaaaaa, bana kahve yapsaaaaaaa" şarkısını söyler. Daha sofra toplanmadan birisi ocağın başına koşmuştur bile. Her birimiz 10 yaşlarında falan kahve yapmaya başladı ve yıllarca yaptı. Ancak küçük kız torun pek bir hevesli çıktı 8 yaşından beri yapıyor (şimdi 9 yaşında) her gittiğimizde onun elinden içiyoruz.
Diğer yandan hepberaber içilen kahvenin, ardından uydurmasyon falların yerini tek başına içilen kahveler doldurmuyor. Ben de falımı kapadım ama, yatlar katlar çıksa ne yazar.
Son resimde görülen lokumlardaki azalma miktarı sadece bana bağlı değildir. Diğer değişkeni de hesaba katalım.